Εκπληκτος ο υφυπουργός Παιδείας κ. Πανάρετος διαπίστωσε ότι στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει γίνει κατάληψη από την οικογένεια Χριστινάκη. Κι αποφάσισε να το κλείσει. Και να στείλει την υπόθεση στον Εισαγγελέα. Προς τιμήν του!
Όμως η διεισπήδηση της οικογένειας στο Πανεπιστήμιο δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά σιγά-σιγά, επί χρόνια. Πρώτα μπήκαν οι γονείς, μετά οι κόρες και οι γιοί, μετά οι γαμπροί, μετά τα μπατζανάκια κοκ. Θέλει το χρόνο του το πράμα.
Και το ερώτημα είναι: Κανείς δεν τους πήρε είδηση; Ούτε οι Πρυτάνεις που πέρασαν; Ούτε οι άλλοι καθηγητές; Ούτε οι κατά καιρούς Υπουργοί Παιδείας; Ούτε οι Πρωθυπουργοί; Ούτε οι φοιτητικές κομματικές παρατάξεις των φοιτητών;
Προφανώς η οικογένεια Χριστινάκη είχε τέτοια ερείσματα, πολιτικές πλάτες με άλλα λόγια, που μπορούσε άνετα να ταυτίσει το νόμιμο με το ηθικό και να μπουκάρει να καταλάβει τη Θεολογική Σχολή.
Οπότε αν κατάγγειλε αυτήν την επέλαση ο κ. Πρύτανης φοβόταν πως δεν θα εκλεγεί ξανά, οι κ. καθηγητές πως δεν θα προαχθούν στην επόμενη βαθμίδα, ο κ. Υπουργός πως θα του πουν για τους δικούς του καθηγητές που μπήκαν από το παράθυρο, ο κ. Πρωθυπουργός για τη Νατάσα που από νηπιαγωγός έγινε χειρουργός και οι συνδικαλιστές φοιτητές έκαναν την επανάσταση για να πάρουν πτυχία χωρίς να ανοίξουν σελίδα με βαθμολογίες από αυτούς τους εισπηδήσαντες Πανεπιστήμιο και Παιδεία καθηγητές τους στην εκλογή των οποίων συμμετείχαν!
Όλοι λοιπόν αυτοί οι πνευματικοί ηγέτες -να χαρώ εγώ!- μόνο για να προσέχουν μην πάθει το πανεπιστημιακό άσυλο κατείχαν το πόστο τους; Τους απανταχού του πανεπιστημίου Χριστινάκηδες δεν τους έβλεπαν να παρεμποδίζουν τη διακίνηση των ιδεών, δεν τους έβλεπαν σαν πλήγμα της αξιοπιστίας και του επιπέδου του πανεπιστημίου; Πιο πολύ όμως έβλεπαν πως τους συνέφερε το «ένα χέρι νίβει τ’ άλλο». Δεν θα πρέπει όμως να πάνε στη Δικαιοσύνη από τον Υπουργό μέχρι τον Πρύτανη που ανέχονταν τέτοια φαινόμενα; Που τα έβλεπαν και δεν παραιτούνταν από ευθιξία;
Ούτε οι δημοσιογράφοι ήξεραν κάτι επειδή ως καλοί παπαγάλοι επαναλάμβαναν μόνο όσα τους είχαν μάθει τα αφεντικά τους. Ούτε και οι βουλευτές που δεν κάνουν μικροπολιτική, άλλωστε δε ισχύει το πανεπιστημιακό άσυλο και οι καθηγητές εκλέγουν όποιους θέλουν.
Εννοείται πως και οι περισσότεροι καθηγητές στα Πανεπιστήμια κάπως έτσι εκλέγονταν τα τελευταία τριάντα χρόνια. Αν όχι ο γιός και η κόρη, σίγουρα η γκόμενα και ο κολλητός κι αναμφίβολα ο κομματικός. Ο κόσμος όλος τα ξέρει και τα λέει -διαβάστε πιο κάτω δύο άρθρα εδώ πριν σχεδόν δύο χρόνια- αλλά οι φύλακες της Παιδείας μας, και του Ασύλου βεβαίως-βεβαίως, ούτε ήξεραν, ούτε γνώριζαν!
Ο κ. Πανάρετος λοιπόν ορθώς εξεπλάγη και ορθώς παρενέβη. Καλό θα ήταν να το κάνει σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις και για κάθε κόμματος καρύδι, όπου υπάρχει αντικανονική εκλογή.
Και να επιληφθεί βεβαίως αναλόγως και της εκλογής Καθηγητή της Φιλοσοφικής που εδώ και καμμιά εικοσαριά χρόνια το Συμβούλιο Επικρατείας έχει κηρύξει την εκλογή του άκυρη και, παραταύτα, αυτός παραμένει στη θέση του διδάσκων και μισθοδοτούμενος! Ποιος είναι; Μα τον ξέρει κι ο ίδιος και το πανελλήνιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου