Νέα Φιλαδέλεφεια - Νέα Χαλκηδόνα

Θαλής Μιλήσιος: Επειδή όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν εμείς δεν συντασσόμαστε σε παρατάξεις και κόμματα έχουμε ξεκαθαρίσει οτι δεν θα ασχοληθούμε με τον "πόλεμο" των παρατάξεων αλλά με τα γεγονότα που επηρεάζουν την καθημέρινοτητα της πόλης μας μέσα απ' το θεσμό τους.  Έτσι λοιπόν παραθέτουμε την συγκεκριμένη ανακοίνωση που λάβαμε θεωρώντας οτι πρέπει να σας ενημερώσουμε για τις κινήσεις των νέων μέσα στο δημοτικό συμβούλιο (ανεξαρτήτου παρατάξεων).  

Ανακοίνωση από: Σωτήρη Κοσκολέτο

Φωτογραφία : Εμπνευσμένη από το κείμενο.

Αγαπητοί συνδημότες, εχθές το βράδυ (σ.σ. 09/02/2011) γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς διαδικασίας ψήφισης κανονισμού του δημοτικού μας συμβουλίου. Η κατάληξη ήταν απλή. Η αποχώρηση της παράταξης μας απο το δημοτικό συμβούλιο αφού πλέον η παρουσία μας εκεί το μόνο πράγμα που θα προσέφερε στην συγκεκριμένη διαδικασία θα ήταν συμμετοχή σε μια μη δημοκρατική κατά την άποψη μου διαδικασία. Η μεροληπτική στάση του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για μένα. Η προσπάθεια να φιμώσει την αντιπολίτευση ξεπέρασε κάθε όριο. Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να επικαλείται τον κανονισμό ενός δημοτικού συμβουλίου όταν αυτός ακόμη δεν έχει ψηφιστεί. Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν ο Κος Γρετζελιάς όντας πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου να έχει την δυνατότητα να είναι παράλληλα και εισηγητής ενός θέματος χωρίς να παραχωρεί την θέση του στον αντιπρόεδρο. Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν η Κα Αγαγιώτου να διαρρηγνύει τα ιμάτια της για την δημοκρατικότητα του κανονισμού και να φαίνεται ξεκάθαρα απο την στάση της οτι δεν τον έχει καν διαβάσει υπερασπίζοντας τον διπλό ρόλο του προέδρου – εισηγητή Κου Γρετζελιά. Αναρωτιέμαι γιατί μόλις λίγη ώρα μετά την ελπίδα που εξέφρασα μέσασ το δημοτικό μας συμβούλιο, ευχή, του να μην δούμε την Δήμαρχο να γίνεται ένας Χίντενμπούρκ για την ιστορία της πόλης επιτρέποντας σε ορισμένους να καταλύουν θεσμούς και να μας γυρίζουν στο παρελθόν, δεν διαφύλαξε η ίδια την δημοκρατική διαδικασία μέσα στο συμβούλιο και επέτρεψε την καταστρατήγηση των κανονισμών.

Αγαπητοί συνδημότες, στόχος μου ήταν όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με τα κοινά να προσπαθήσω να κάνω στο μέτρο του δυνατού την πόλη μας και την καθημερινότητα μας καλύτερη. Δεν φανταζόμουν όμως ποτέ πως στην προσπάθεια μου αυτή θα υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι θα πάλευαν με κάθε τρόπο να με φιμώσουν. Πως θα αναγκαζόμουν να αποχωρήσω απο μια διαδικασία που στηρίζεται στις αρχές της δημοκρατίας. Αναρωτιέμαι λοιπόν εν έτη 2011 στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία απο τα χρόνια της αρχαιότητας, κλονίζονται οι θαεμοί της ή όχι;

Η απάντηση δική σας...

Έχουμε πόλεμο ή μήπως χαρτοπόλεμο!

Συντάκτης: apneagr
Ανάρτηση : Θαλής Μιλήσιος
Εχω άσχημα νέα. Η επανάσταση θα αργήσει. Ενδεχομένως να δούμε λίγο από χάος, ή και κανένα ολοκληρωτικό καθεστώς να εκμεταλλεύεται κάποια κενά δημοκρατίας, αλλά η επανάσταση, όπως την φαντασιώνονται πολλοί και διάφοροι «αγανακτισμένοι» γραφικοί, έχει ακόμα μακρύ δρόμο.

Ο λόγος είναι απλός. Οι ιστορικές, μεγάλες, και πραγματικά ανατρεπτικές επαναστάσεις είχαν συγκεκριμένους στόχους σε πολύ βαθύτερα κοινωνικά ζητήματα, ακόμα και εν αγνοία των επαναστατών. Γιατί, όπως και να το… κάνεις, άλλο πράγμα να πολεμάς για liberté, égalité, fraternité και άλλο επειδή σου μειώνουν τον μισθό και αυξάνονται οι φόροι. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι στην πρώτη περίπτωση πολεμάς για την βελτίωση των θεσμών ολόκληρης της κοινωνίας, ενώ στη δεύτερη πολεμάς για την πάρτη σου.

Εάν στην Ελλάδα, η βασική λαϊκή απαίτηση ήταν η βελτίωση των θεσμών ώστε να ζούμε σε μία κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αδελφοσύνης, θα έπρεπε να είχαμε ήδη κάποιον ξεσηκωμό τα τελευταία τριάντα χρόνια. Όμως μέσα σε αυτά τα χρόνια, η διαπλοκή και η διαφθορά είχαν κατακλείσει σχεδόν ολόκληρη την κοινωνία σε τέτοιο βαθμό που η απαιτούμενη κρίσιμη μάζα απλά βολευόταν με το αυτοκινητάκι, το σπιτάκι και τον μπάρμπα βουλευτή ή τον τάδε τοπικό παράγοντα για την διεκπεραίωση «παντός είδους υποθέσεων». Τα ζητήματα που αφορούσαν τη βελτίωση της κοινωνίας και της χώρας στο σύνολο, ποσώς απασχολούσαν τον βολεμένο. Τώρα που ήρθε ο λογαριασμός, ο βολεμένος ξεσηκώθηκε.

Η μαζική αναμπουμπούλα του τελευταίου χρόνου ξεκίνησε βήμα βήμα. Για την ακρίβεια, κάθε κοινωνικός ή επαγγελματικός κλάδος που έβλεπε να θίγονται τα συμφέροντα ή οι αποδοχές του, κατέβαινε στους δρόμους. Οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες κάθονταν σπίτι τους, σφυρίζοντας αδιάφορα, περιμένοντας πότε θα έρθει η δική τους σειρά, για να κατέβουν στους δρόμους και να διεκδικήσουν τα κεκτημένα τους. Τίποτα περισσότερο και για κανέναν άλλο. Κανείς δεν διεκδίκησε ποτέ κάτι για το καλό ολόκληρης της κοινωνίας, εκτός από ορισμένες έντιμες μειοψηφίες που ανέκαθεν αγωνίζονταν για ευρύτερα θέματα, αλλά χωρίς να τραβάνε το ενδιαφέρον του υπόλοιπου κόσμου. Άλλωστε, ο συλλογικός τρόπος σκέψης δεν εφάπτεται σε κανένα σημείο με τον ευρύτερο νεοελληνικό ατομικισμό. Και, δυστυχώς μαζί με τον «ξερό» βολεμένο, κάηκε και ο «χλωρός» έντιμος που επιζητούσε τη βελτίωση του συνόλου.

Παρατήρησε κανείς τι έγινε πριν λίγο καιρό όταν η Υπουργός Περιβάλλοντος επιχείρησε να περάσει νόμο για την αυτονόητη προστασία των περιοχών Natura; Ξεσηκωμός! Και μάλιστα από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο μέσος βουλευτής, εκπροσωπεί τα συμφέροντα του τόπου του, και το πραγματικό συμφέρον του τόπου του, δηλαδή η τοπική λαϊκή βούληση, θέλει ένα σπιτάκι στο κτηματάκι του. Ποσώς ενδιαφέρεται για τους στόχους του δικτύου Natura, δηλαδή για το περιβάλλον που ζει ο συνάνθρωπός του και μεθαύριο τα παιδιά του. Αυτός ο εσωκομματικός «ξεσηκωμός» αντικατοπτρίζει ακριβώς το σκεπτικό με το οποίο σκέφτεται η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Και με τέτοιο σκεπτικό, όχι μόνο η χώρα δεν πρόκειται να πάει μπροστά, αλλά δεν υπάρχει και η παραμικρή αξίωση για το οποιοδήποτε θετικό βήμα.

Στην τελική, όλες οι σοβαρές επαναστάσεις είχαν και το τίμημά τους. Το να ασκείς συνεχώς κριτική είναι το πιο εύκολο. Η αυτοκριτική είναι το δύσκολο, και στην περίπτωση της ελληνικής κοινωνίας, η αυτοκριτική είναι τόσο σπάνια και επίπονη που αποτελεί τίμημα από μόνη της. Εάν ποτέ έρθει κάποια ουσιαστική και δυναμική ρήξη στην κοινωνική συνοχή, προκειμένου να αναδυθεί μία μαζική απαίτηση για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία και αδελφοσύνη, δεν θα γίνει εναντίον κομμάτων, πολιτικών ή επιχειρηματιών, αλλά εναντίον του ίδιου μας του εαυτού.

ΡΕ ΣΕΙΣ...ΞΥΠΝΑΤΕ!!!

Σύνταξη: Άγγελος Κωνσταντινίδης

Καλό μήνα φίλες και φίλοι, αν και δεν φαίνεται να μας ...μπαίνει καλά! Οικονομική κρίση, τα λεωφορεία καθηλωμένα, τρείς – τέσσερις χώρες γύρω- γύρω σκοτώνονται κι' εμείς εκεί. Να λέμε καλό μήνα. Και σαν να μην έφτανε αυτό νέε μου έχεις και τα τοπικά των “αρχόντων” να τσακώνονται, κόσμια πάντα, για το ποιός είναι ο καλύτερος μεταξύ τους, ποιός “την είπε” σε ποιόν και ποιός θα καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις ..................σε βάρος μας!!!!

 Ούτε πόσες τελείες ξέρω να χρησιμοποιήσω, ούτε πόσα θαυμαστικά αλλά πραγματικά κύριοι σταματήστε το γιατί υποτιμάτε την νοημοσύνη μας. Κι εσύ όμως νέε μου τι κάνεις που παίζουν στην πλάτη σου; Τους κοιτάς και σφυρίζεις αδιάφορα έτσι; Ε , αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν αδιάφορα κι αυτοί. Να “πετάνε” τις κορώνες τους και σ' όποιον κάτσουν. Ότι “αρπάξουν” που λέει κι ο (πρώην) πάνσοφος ελληνικός λαός. Κι όταν καταλάβεις πως τελικά έχεις δύναμη θα είναι αργά να την χρησιμοποιήσεις γιατί η ευκαιρία σου θα έχει περάσει και η επόμενη αργεί.

Νομίζω πάντως πως τα πρώτα ψήγματα αντιδράσεων δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνιση τους. Ήδη κάποιοι άρχισαν να κλωτσάνε από τα “κλισέ” και τα “δήθεν”. Μην πάει ο νου σου σε κάποιου είδους επανάσταση. Όχι. Απλά πλέον με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθούμε σε μια διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Λίγο πιο αληθινή απ' αυτή που ξέραμε μέχρι τώρα. Ίσως να μην κάθεσαι πια νέε μου και να αποφασίσεις να πάρεις κι εσύ σιγά-σιγά τα γκέμια που άρματος. Μόνο που δεν ξέρω ποιόν απ' όλους θα μαστιγώνεις...

Το άλογο ή τον μέχρι πρότινος καβαλάρη;

Υ.Γ. Κάτι ακούγεται για μια κίνηση νέων στην πόλη. Πόλη – πολιτισμικό – πολιτιστική... Έχει γούστο... ΛΕΣ;