Σύνταξη: Μάριος Βυτινιώτης
Ναι, ήταν ενα παιχνίδι που αμαυρώθηκε απο θλιβερά επεισόδια.
Ναι, ήταν ένας τελικός που έχασε την αίγλη του λόγω των ανεγκέφαλών που πήραν στο λαιμό τους την χαρά του υγιούς φίλαθλου κόσμου της ΑΕΚ.
Ναι, έπειτα απο εννιά ολόκληρα χρόνια ξηρασίας η ομάδα της Νέας Φιλαδέλφειας κατέκτησε τρόπαιο.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο αξιοσημείωτο που δεν πρέπει να περνάει “στα ψιλά” της δικής μας , τοπικής κοινωνίας. Χθές η ομάδα της ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ , η ΑΕΚ , η ομάδα των παππούδων μας που επέλεξαν για τόπο τους την δική μας γειτονιά, μας έκανε περήφανους. Δεν είναι τυχαίο που οι πανηγυρισμοί των ΦΙΛΑΘΛΩΝ της ΑΕΚ έλαβαν χώρα στο πρώην πλέον γήπεδο Ν. Γκούμας. Δεν είναι τυχαίο που πλήθος κόσμου ασυναίσθητα επέλεξε για τόπο των πανυγηρισμών του κυπέλου που κατέκτησε η ομάδα την πόλη μας. Ούτε είναι τυχαίο που απο το πρωί η πόλη ζούσε σε ρυθμούς...κιτρινόμαυρους κι' ας έχει μετακομίσει ο ομάδα απο εδώ 8 ολόκληρα χρόνια πλέον. Ας το καταλάβουμε κι' εμείς καλά. Είτε μας ΑΡΕΣΕΙ , είτε οχι , η ΑΕΚ είναι ένας απο τους πιο σημαντικούς εκφραστές του δήμου μας. Αυτό δεν αλλάζει, ούτε θα ξεριζωθεί ποτέ απο την συνείδηση του φίλαθλου κόσμου της που ήρθε και χθές να πανυγηρίσει ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ. Ας ελπίσουμε σε καλύτερες μέρες γιατί δεν αισθάνομαι οτι πρέπει ή οτι έχουμε κάτι να ζηλέψουμε απο το Περιστέρι ,που όλες αυτές τις μέρες γίορταζε ενωμένο την πρόκριση στον τελικό έστω κι' αν τελικά δεν κατάφερε να πάρει τον τίτλο.
Η διαδρομή ας γράψει...Κωνσταντινούπολη – Νέα Φιλαδέλφεια, και ξανά και για πάντα εδώ!!!
Πάντα τέτοια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου